 Wysłany: Śro 16:02, 07 Cze 2017 Temat postu: baska |
|
| -Dziewiecdziesiat piec procent Wszechswiata to wodor, a znaczna czesc reszty to hel. Takze w Kosmosie.
-A kiedys mowiono mi, ze Kosmos to pustka. To ma znaczyc, ze tam nic nie ma. To nieprawda? -Czesciowa. Tam prawie nic nie ma. Ale wiesz, ja bylem kosmoanalitykiem, to znaczy, ze krazylem w przestrzeni zbierajac niezwykle male ilosci pierwiastkow i analizujac je. Mowilem, ile jest wodoru, ile helu, a ile innych pierwiastkow. -Po co? -Hmm, to skomplikowane. Widzisz, rozpowszechnienie pierwiastkow w Kosmosie nie wszedzie jest jednakowe. W niektorych miejscach jest troche wiecej helu niz gdzie indziej; w innych wiecej sodu; i tak dalej. Sa takie obszary, ktore maja specjalne znaczenie dla analityka. Obszary te kraza po Kosmosie jak prady. I tak sa nazywane. Prady przestrzeni. Wazne jest, aby poznac ich przebieg, poniewaz to moze wyjasnic, jak powstal i rozwijal sie Wszechswiat. -Jak moze wyjasnic? -Nikt tego dokladnie nie wie - odpowiedzial po chwili wahania. Pospiesznie mowil dalej, stropiony tym, ze te niezmierne poklady wiedzy, w ktorej plawil sie jego umysl, mogly tak latwo wyczerpac sie, natrafiajac na napis "nieznane" w wyniku pytania zadanego przez... przez... Nagle przyszlo mu do glowy, ze Valona jest przeciez tylko zwyczajna florinska wiesniaczka. -Sprawdzamy tez gestosc, no wiesz, grubosc, tego kosmicznego gazu we wszystkich rejonach Galaktyki. W roznych miejscach jest ona rozna i musimy znac jej dokladna wartosc, aby zalogi statkow mogly obliczac dlugosc skokow w nadprzestrzeni. To jak... - jego glos ucichl. Valona zmartwiala i niespokojnie czekala, az podejmie temat, ale Rik milczal. Jej glos zabrzmial chrapliwie w kompletnej ciemnosci. -Rik? Co sie stalo, Rik? Nadal cisza. Po omacku chwycila go za ramiona i potrzasnela. -Rik! Rik! Glos, jakim jej odpowiedzial, byl znow glosem dawnego Rika. Slaby, wystraszony, bez cienia wesolosci i pewnosci siebie. -Lona. Popelnilismy blad. -O co chodzi? Jaki blad? Nagle jasno i wyraznie przypomniala mu sie scena zabicia Piekarza przez straznika, jakby przywolana wyraznym wspomnieniem tylu innych rzeczy. -Nie powinnismy byli uciekac - rzekl. - Nie powinnismy byli wsiadac na ten statek. Drzal jak lisc i Valona daremnie probowala otrzec mu reka pot z czola. -Dlaczego? - pytala. - Dlaczego? -Powinnismy byli domyslic sie, ze jesli Piekarz wyprowadzil nas za dnia, nie spodziewal sie zadnych klopotow ze strony straznikow. Pamietasz tego straznika? Tego, ktory zabil Piekarza? -Tak. -A widzialas jego twarz? -Nie smialam spojrzec. |
|
